Thor: Ragnarok: Dışı iyi süslenmiş içi boş hediye paketi
Pazar, Kasım 19, 2017
Marvel sinematik evreni(MCU)
bu sefer yoluna Thor’un yeni macerasıyla devam ediyor. Yönetmenliğini Taika
Waititi’nin yaptığı Thor: Ragnarok filmi bu hafta vizyona girdi. Bu senenin en
çok beklenen filmlerin arasında yer alan bu film çok şey vadediyormuş gibi
görünse de aslında dışı süslenmiş içi boş hediye paketine benziyor. Senaryosunu
Craig Kyle, Larry Lieber, Christopher
Yost’un kaleme aldığı filmin oyuncu kadrosunda Chris Hemsworth, Cate Blanchett,
Mark Ruffalo, Tom Hiddleston, Idris Elba gibi isimler yer alıyor.
Gezegeninden uzakta
olan Thor, babası Odin’in ondan sır gibi sakladığı Hela adında bir ablasının
olduğunu öğrenir. Bu gerçek onun hayatını ve asgard halkının yaşamını
etkileyecek düzeyde bir öneme sahiptir. Thor için ablasıyla yüzleşmek kolay
olmamıştır. Ölüm Tanrısı olan Hela bir yıkımın ve kaosun habercidir adeta. Thor
bu yıkımı engellemek ve halkını kurtarmak için büyük bir tehlikeye atılır.
Taika Waititi’nin
filmin başlangıcındaki aksiyon sahnesini çok erken kullandığı için geriye kalan
sürede de aynı tempoyu sürdürmesi bekleniyordu ancak bu durum kendini zorlama
bir mizaha bıraktı ne yazık ki. Önceki Thor filmlerinin ciddiyeti bu filmle
birlikte kırılmış oldu. Seyircilerin beklentilerine karşılık vermek için böyle
bir yol denemiş olabilir yönetmen. Böyle bir yolu denemesi onu başarıya
götürememiş ne yazık ki. Çünkü mizahın dozunu hiç iyi ayarlanmamış.
Hela karakterini
canlandıran Cate Blanchett oyunculuğuyla adeta göz dolduruyor. Filmin kötü
karakterini bu kadar profesyonel bir şekilde canlandırması onun başarısını daha
çok öne çıkarıyor. Hela’ya baktığımızda gerçekten kötü ve bencil bir karakter
görüyoruz. Filmin dinamiğinde Cate Blanchett’in oyunculuğu büyük bir önem
taşıyor.
Chris Hemsworth ve Tom
Hiddleston’un birbiriyle olan uyumu filmin dokusuna katkı sağlasa da
aralarındaki ‘en komik benim’ yarışı filmin ciddiyetini olumsuz bir şekilde
etkiliyor. Kıyamet ve yok oluş ciddi bir meseledir. Ancak filmde bu ciddi
mesele sıradan bir olaymış gibi ifade edilmiş. Taika Waititi’nin mizahı
gereksiz bir şekilde kullanması filmin süresini de uzatmış. Seyirci için film
bir süre sonra kabak tadı vermeye başlıyor. Çünkü gereksiz diyaloglar filmin
sürükleyiciliğini engellemiş.
Doktor Strange’in filme
olan katkısı oldukça yerindeydi. Özellikle sahne geçişini doğru bir şekilde
kullanması ve kendine has mizahı filmin yapısını güçlendirmiştir. Doktor
Stange’in daha da güçlendiğini ve ustalaştığını görüyoruz filmde.
Talihsiz bir kaza
sonucu kendisini çoklu geçitlere sahip Sakaar gezegeninde bulan Thor, burada
birçok sorunla yüzleşir. Bu gezegende Avengers üyesi olan Hulk ile karşılaşmak
onun için sevindirici bir durum olsa da Hulk’tan hiç beklemediği bir şekilde
karşılık bulur. Sakaar gezegeninde esir alınan Thor, özgürlüğü için gladyatör
olarak arenaya çıkmak zorunda kalır. Karşısına Hulk’un çıkmasıyla işler tamamen
değişir. İkisi arasındaki kapışma sahnesi bizlere farklı bir şeyler sunmuyor.
Aksine yönetmenin klişeleşmiş yönünü ortaya çıkarıyor.
Thor: Ragnarok filminin
vasat olmasının bir diğer sebebi ise yönetmenin asıl olaya odaklanmayıp yan
karakterlere mizah yüklenmesidir. Örneğin yönetmenin canlandırdığı Korg
karakteri oldukça gereksiz diyaloglara sahipti. Korg zaten gereksiz bir
karater. Dolayısıyla onu komedi unsuru haline getirmek filmdeki ana
karakterlere büyük haksızlıktı. Yönetmen kendince bir galaksinin koruyucuları
yapmaya çalışmış ancak bu amacında başarılı olamamış.
Klişeden kurtulamayan bir film
Loki’nin güvenilmez
yanı bu filmde de kendini belli ediyor. Thor’a kazık atması daha sonra onun
güveninin kazanması önlenemeyen bir klişe döngüsü haline geldi. Tessa Thompson’un
canlandırdığı Valkyrie ise içi egoyla şişmiş antipatik bir karakter. Kurduğu
cümlelerin yapaylığı onun sadece yüzeysel yönünü yansıtıyor ne yazık ki.
Geçmişinde yaşadığı yıkım daha fazla öne çıkarılsaydı belki ortaya daha iyi
empati kurulacak bir karakter çıkardı. Valkyrie ordusunun Hela ile olan sahnesi
oldukça estetik ve özenle ele alınmış.
Şu ‘Güç aslında senin içinde’ klişesinden
bir türlü kurtulamıyor galiba bu yönetmen ve senaristler. Bu filmde de aynı
klişe söz yer alıyordu ne yazık ki. Bu durum yönetmenin kolaycılığı seçmesini
açıklıyor sanırım. Son zamanlardaki Marvel filmlerinin en büyük sorunu ne
biliyor musunuz? Filmlerin çoğu artık birbirinin aynısı olmaya başladı.
Kullanılan müzikler, renk tonları, düşük mizah seviyesi, vasat senaryo, bol
efekt kullanımı ortaya tipik bir marvel filmi çıkarıyor. Ne bir risk alıyorlar
ne de bir değişim vadediyorlar. Sürekli aynı şeyi izliyormuşuz gibi
hissediyorum bazen. Son zamanlarda marvel filmlerinin afişlerine bakın
neredeyse hepsi birbirine benziyor. Karakterler değişiyor sadece. Filmlerdeki
atmosferler hep birbirine benziyor. Thor: Ragnarok filminde de bu atmosfer
kendini oldukça belli ediyor. Galaksinin Koruyucuları ile başlayan Rock müzik
modası bu filmde de kendini belli ediyor.
Bu filmin 3D olması
gereksiz bir durumdu açıkçası. Çünkü filmde muhteşem görsel efektler
kullanılmamış, aksiyon sahneleri ise göz doldurmuyor. 3D, seyircilerin gözünü
yormaktan başka bir şeye yaramamış. Filme genel olarak baktığımızda 3D ile göze
çarpan sahne sayısı çok az. Thor, çakma galaksinin koruyucuları ekibini toplasa
da bu durum hiçbir işe yaramıyor uzun vadede. Çünkü karşılarındaki Hela’yı alt
edemeyecek kadar zayıf olduklarının farkında varıyorlar. Üstelik takımın göze
çarpan başarılı bir yönü de yok.
Eğlen, izle, geç!
Marvel filmlerinin en
belirgin özelliği izle ve geç mantığıyla şekillenmesidir. Thor: Ragnarok filmi
de eğlen, izle ve geç mantığına oturtularak yapılmış. Film bittikten sonra
yoğun baş ağrısı ve birkaç sahne dışında akılda kalıcı pek fazla bir izlenim
bırakmıyor ne yazık ki seyircide. Cate Blanchett’i farklı bir rolde göz
doldurucu oyunculuğunu görmek onun oyunculuk konusundaki başarısını bir kez
daha ispatlıyor bizlere.
Marvel’in böyle sağlam kötülere ihtiyacı olduğunu
düşünüyorum. Daha esaslı ve iddialı bir film beklerken ortaya vasat, efektlere
boğulmuş bir filmle karşılaşmak büyük bir hayal kırıklığı oldu benim için. Senaryonun
gereksiz ayrıntılara bezenmesi filmin başarısına gölge düşürmüş. Eğlence ve mizah
dozunun fazlalığı, yan rollere gereksiz mizah yüklenmesi, zayıf senaryo ve
sağlama alınmamış kurgu yüzünden güzelim film ziyan olmuş açıkçası. Umarım Avengers:
Infinity War da bunun kurbanı olmaz. Eğlenmek ve keyifli vakit geçirmek
isteyenler için Thor: Ragnarok filmi iyi bir seçenek ancak çok fazla beklentiye
kapılmamakta fayda var.
Hamiş: Bu yazım Perasinema'da yayımlanmıştır
Filmin Fragmanı:
0 yorum